Czasami myślimy, że szczęście jest tak daleko, a jest bliżej niż myślimy. Oto moja historia...
17-latka, która ma na wszystko wyjebane, trzyma sie z boku, ale nie za bardzo, ma przyjaciół, którzy
zawsze doradzają, ale czasami to nie wystarcza, chcę czegoś więcej. Bardziej bliższej osoby pragnę, nie chce się zakochać, ponieważ miłość to nie do końca prawda, ale jej pragnę, czy odnajdę? Nie wiem, ale na pewno nie będę szukać, sama przyjdzie.
Hej, jest i prolog, postaram się dodać jak najszybciej rozdział pierwszy, prawdopodobnie pojawi się w tym tygodniu
Pozdro xD Julci :*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz